Verloskundige Daniëlle Wesseling van praktijk Morgenland uit Dronten vertelt elke maand over wat zij meemaakt bij het uitoefenen van haar beroep.
Een vrouw krijgt in de zwangerschap te maken met lichamelijke veranderingen. De rondingen van het lijf nemen toe, met een groeiende buik als duidelijkste verandering. Sommige vrouwen komen weinig kilo’s aan, andere vrouwen weer wat meer. Een gewichtstoename van zo’n 12 á 15 kg wordt als gemiddeld beschouwd. Veel zwangere vrouwen krijgen opmerkingen over de grootte van hun buik. Deze vaak goed bedoelde opmerkingen van collega’s, vrienden of familie kunnen een zwangere vrouw onzeker maken. “Weet je zeker dat je er geen twee in hebt zitten?”, “Zo, jij groeit hard!” of “Jij hebt een veel kleinere buik dan m’n collega met dezelfde zwangerschapsduur.”.
Het gebeurt regelmatig dat ik de doos tissues erbij kan pakken als een zwangere hier tijdens het spreekuur vragen over stelt. Een jonge moeder vroeg mij eens: “Heb ik dan echt zo’n grote buik?”. Ik kijk haar geruststellend aan en zeg dat ik eerst haar buik goed zal onderzoeken. Vanaf de buitenkant, terwijl iemand zit of staat, kan je niks van de grootte zeggen. Zelfs een verloskundige kan op basis daarvan geen uitspraak doen. Op de onderzoeksbank onderzoek ik de prachtige buik en kom tot de conclusie dat er sprake is van een normale groei voor de betreffende zwangerschapsduur. Bij de moeder zie ik duidelijk opluchting. Terwijl ik de buik verder onderzoek voel ik naar de ligging van de baby, een baby in hoofdligging is voelbaar. Zodra ik bij de plek van de voetjes aan kom, krijg ik een duidelijk schopje tegen mijn handen. De moeder en ik kijken elkaar lachend aan. Ik denk zomaar dat deze baby het helemaal met mijn conclusie eens is.
Bron: de Drontenaar
Uitgave: Oktober
