Uit de praktijk

Geheim

Verloskundige Danielle Wesseling van praktijk Morgenland uit Dronten vertelt deze maand over wat zij meemaakt bij het uitoefenen van haar beroep.

Mijn dochter van vier jaar weet inmiddels maar al te goed. Als ik ga werken vraagt ze: ‘Mama ga je in Dronten werken, Biddinghuizen of Swifterbant?’ Om vervolgens te vragen hoeveel mama’s er dan bij mij langs komen die middag of avond. En als ik dienst heb is de vraag hoeveel baby’s ik ga bekijken. Mijn zoontje van twee jaar zegt dan: ‘Mama baby kijken’. Gelukkig kan ik hun vragen prima beantwoorden zonder mijn beroepsgeheim te schaden.

De informatie die (aanstaande) ouders mij geven mag en kan ik natuurlijk niet delen met anderen. Dit beroepsgeheim neem ik uiterst serieus, enkel met collega’s uit mijn eigen team kan ik deze informatie bespreken. Zo denkt mijn man weleens dat hij een nieuwtje heeft als hij hoort dat iemand zwanger is. Maar zodra hij mij dit ‘nieuwtje’ heeft medegedeeld ziet hij vaak al aan m’n gezicht dat ik dit dan al maanden weet. “Beroepsgeheim hé”, zeg ik dan. Gelukkig is hij hier ondertussen wel aan gewend.

Voor andere mensen is dit niet zo vanzelfsprekend. Als ik een huisbezoek heb gedaan, merk ik bijvoorbeeld dat gezinnen nog weleens in de gaten gehouden worden door nieuwsgierige buren. Het is weleens gebeurt dat ik na het begeleiden van een thuisgeboorte met mijn verlostassen bij m’ n auto aan kom en vervolgens een buurman naar mij toekomt om te verhaal te halen. “Is het geboren?”, “Is alles goed gegaan?”, “Is het een jongen of een meisje?”, komt er dan op mij af. Hier kan ik dan natuurlijk niet op in gaan. Zijn die vragen van m’n dochter toch makkelijker!

Bron: de Drontenaar
Uitgave: November