Uit de praktijk

Placenta

Verloskundige Danielle Wesseling van praktijk Morgenland uit Dronten vertelt deze maand over wat zij meemaakt bij het uitoefenen van haar beroep.

Terwijl ik tijdens het spreekuur een gesprek met een zwanger koppel voer over de bevalling, begint de partner over de placenta. ‘Na geboorte hoef ik de placenta niet te zien hoor’, zegt hij. Ik moet er een beetje om lachen, vooral door het gezicht wat hij erbij trekt. De moeder wil dit juist wel bekijken, maar de vader van de baby laat zich daar niet door beïnvloeden.

Ik bevestig dat ik dit bij de geboortewensen noteer zodat ik of mijn collega die de geboorte begeleid daar rekening mee kan houden. Een placenta of moederkoek, de één vindt het interessant en de ander wil er niks van weten. Voor degenen die het interessant vinden, naast het bekijken van de placenta is er nog van alles mee mogelijk.

Ik zie in de praktijk steeds weer nieuwe dingen voorbij komen. Een al wat langer bestaande manier is om de placenta in de tuin te begraven en een boom te planten op deze plek, een ‘vruchtbaarheids-boom’ als het ware. Tegenwoordig kunnen ouders hun placenta laten ‘capsuleren’, zodat de moeder deze placenta-capsules na de geboorte kan innemen. Ook ware kunstwerken kunnen er van placenta’s gemaakt worden, van placenta-afdrukken tot placenta’s die worden bewerkt met kunsthars en daarna in glas tentoongesteld.

Ik snap het wel dat placenta’s populair zijn, het zorgt ervoor dat een baby kan groeien, toch wel een magisch orgaan. Mijn inziens, mag iedereen doen met de placenta wat ze zelf fijn vinden. Ik check altijd na de geboorte nog wel even voordat ik ‘m in de afvalzak stop door te vragen, ‘Willen jullie hier nog iets mee?’. Vaak heb ik aan een blik al genoeg en zie ik, deze kan gewoon weg.

Bron: de Drontenaar
Uitgave: April