Uit de praktijk

Uitzondering

Verloskundige Danielle Wesseling van praktijk Morgenland uit Dronten vertelt deze maand over wat zij meemaakt bij het uitoefenen van haar beroep.

Als verloskundige heb ik een solistisch beroep. Ik werk in een team met collega verloskundigen en assistentes, maar het komt maar weinig voor dat we tegelijk zorg geven aan dezelfde vrouw of baby. Soms zijn er wel situaties waarin we als collega’s zij aan zij zorg geven.

Als er bijvoorbeeld net een bevalling gaande is tijdens de dienstoverdracht. In de meeste gevallen dragen wij ’s avonds om 7 uur de dienst over, waarna een volgende collega 24 uur paraat staat voor bevallingen, spoedgevallen en kraambezoeken.

Zo ook deze zomer, waarop ik op een zaterdagavond de dienst overneem van mijn collega verloskundige Rolande Kempenaar. Zij is vlak voor de overdracht gebeld door een hoog zwangere vrouw, waarbij de weeën door lijken te zetten. Ik spreek met Rolande af dat ik ook naar dit gezin toe ga. Bij binnenkomst is het me gelijk duidelijk, hier komt snel een baby aan. Ik kijk Rolande aan en zo te zien denkt zij er hetzelfde over.

Deze sterke vrouw gaat haar derde kindje baren. Ik merk dat ik me gelijk thuis voel bij dit gezin, door de meerdere zwangerschappen en geboortes die we samen hebben meegemaakt. Rolande heeft er in de dienst al een bevalling op zitten maar besluit te blijven om ook dit wondertje geboren te zien worden.

Als vanzelf nemen we allebei een deel van de begeleiding op ons. Waarna we niet veel later, iets voor 8 uur, een prachtig jongetje verwelkomen. Had dit gezin zowaar twee verloskundigen aan hun bed. Zowel voor de ouders een mooie ervaring, als voor ons.

Zo’n 6 weken na de geboorte komt het gezin op de praktijk langs voor de laatste nacontrole. Én toevallig zijn zowel Rolande als ik op de praktijk aanwezig. Zo solistisch is ons beroep gelukkig dus ook weer niet.

Bron: de Drontenaar
Uitgave: September